بیماری های ماهی دیسکس

بیماری های ماهی دیسکس

فروشگاه ماهی دیسکس که به فروش ماهی دیسکس می پردازد در این مقاله به رایج ترین بیماری ها در ماهی های دیسکس می پردازد. ما در مورد بیماری هایی که به دلیل علائم خارجی آنها آسان تر تشخیص داده می شوند بحث خواهیم کرد ، گرچه باید در نظر داشته باشیم که برخی بیماری های ماهی های دیسکس ممکن است نادر باشند. شایعترین بیماریهای عفونی ماهی دیسکس منشا باکتریایی دارند که دو مورد مهم زیر است:

سپتی سمی خونریزی دهنده با منشا باکتریایی: این یک عفونت عمومی است که از طریق جریان خون در بدن ماهی توزیع می شود. باکتری های عامل این عفونت بیشتر گونه های Aeromonas و Pseudomonas هستند ، اگرچه ممکن است سایر عوامل بیماری زا همگرا شوند. علائم خارجی بسیار متغیر است و تشخیص آن را دشوار می کند. شایعترین علائم خونریزی و صدمات به پوست و سر و آبشش ها ، وجود تورم چشم (Exophthalmia) علاوه بر سایر مشکلات چشم ، مخاط بیش از حد پوست ، جمع شدن باله ها ، تجمع مایعات در شکم و… می باشد. درمان با مواد ضد باکتری مناسب ترین راه درمان است. محصولات تجاری خاص یا ضد عفونی کننده هایی مانند آکریفلاوین یا مونوآکرین مناسب هستند. دومین روش از محلول استوک (محلول غلیظی که حجم بیشتری از آن را درمان می کنیم) به نسبت 1 میلی لیتر در هر 0.25 لیتر آب در روزهای متناوب استفاده می شود. از آنجا که جانوران باکتریایی آکواریوم تحت تأثیر قرار می گیرند ، این روش درمانی مجبور به انجام تغییرات آب عمیق می شود. به همین دلیل بهتر است در آکواریوم های اختصاصی درمان شود. مواد غذایی مانند سولفامتوکسازول-تری متوپریم (آباکریم یا سپتریم) هنگامی که در یک درمان بین 8 تا 10 روز در غذاها به نسبت یک قرص برای هر 100 گرم حل می شوند ، نتایج خوبی می دهند. توصیه می شود این روش را با قرصی که به ازای هر 25 لیتر آب به طور مستقیم به آب اضافه می شود ، دو بار در روز بین 3 تا 5 روز ترکیب کنید ، بسته به تکامل ماهی. آنتی بیوتیک های پرکاربرد اکسی تتراسایکلین (10 میلی گرم در لیتر) و استرپتومایسین (20 میلی گرم در لیتر) هستند. استفاده بی رویه آن می تواند بیماری های باکتریایی مقاوم ایجاد کند که مدیریت آن بسیار دشوار است.

عفونت های قارچی

بیماری دیگر ماهی های دیسکس ، میکوز پوستی نام دارد و به طور کلی توسط جنس Saprolegnia یا Achlya ایجاد می شود. وجود آن در هنگام تشخیص به دلیل این که بافت قارچ را تشکیل می دهند ، به رنگ سفید یا خاکستری به راحتی قابل تشخیص است. همه متخصصین در پرورش ماهیان آب شیرین درمان های موثر خود را در برابر این آسیب شناسی ها دارند. بدون کمک به راه حل های تجاری ، می توانیم با مالش دادن ماهی به مدت 30 ثانیه  در محلول 60 میلی گرم در لیتر از سبز مالاکیت استفاده کنیم. یکی دیگر از درمان های قدیمی اما موثر استفاده از برس بر روی آناتومی آسیب دیده بدن ماهی است. برای اینکه آب آکواریوم با این محصولات لکه دار نشود ، بهتر است آبزیان مبتلا را در یک آکواریوم دیگر جدا نگه دارید.